Osmanlı zamanında bir adam bir bayanın karşısına geçer der ki
"-Ey dilberi rana! Ey tesadüf-ü müstesna! O
mahrem suratınızı görünce size lahza-i kalpten sarsıldım... Niyetim
acizane-i taciz etmek değildir.. Bilakis efkar-i umumiyede ufak bir
aile bacası tüttürmektir.. Sözlerim sizi temin ve tatmin edecekse şayet
zevc-i izdivacınıza talibim!.."
Bayan basar cevabı;
"-O mahrem suratınıza bir sille-i osmaniye nakşedersem sekte-i kalpten terk-i hayat edersiniz..."