Yaşamın Kıyısında

Konu: Yaşamın Kıyısında Perş. Ocak 28, 2010 6:15 am

Öğretmen Şükran için o an hayatın son tutamağı[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
son anı gibiydi. O gün öğretmen eşi Sadık’la aralarında yaşanan
tartışma neticesinde 5 yıllık evlilikleri esnasında ilk defa tokat
atması nedeniyle hayatının karardığını düşünerek inşaat halindeki bir
binanın 5. katına çıkarak zeminin son noktasına gelmiş atlamak ve
atlamamak arasında düşünüyordu. İçinden bir ses “ Bunca yıl birlikte
yaşa[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] her şeyini paylaş ona bir evlat ver[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
buna rağmen tokat ha! Bunun sonunu görecek ben öldükten sonra inim inim
inleyecek yaptıklarına pişman olacak” diyordu. Diğer yandan bir seste
“Bizler okumuş insanız evet bir hata yaşanmıştır. Ancak bunun çözümü
intihar mı? Asla[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] asla olmamalı. Eşini düşünmesen bile[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ya geride kalan yavrucak ne olacak[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
onun geleceğini çalmaya hakkın var mı? Ya okuldaki mini mini
talebelerine ne demeli? Onların hayatlarının baharında iken senin
mücadeleden kaçan bu tavrın nasıl olumsuz etki bırakacağını hiç
düşündün mü? “.
O içinden bu ikilemleri yaşıyordu. O esnada birileri onu fark etti ve
aşağıdan ona doğru bakıyorlardı. Şükran üniversite yıllarını düşündü
Sadık ı nede çok sevmişti[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] o da onu çok sevmişti. Ya o evlenme teklifi yaptığı gün!
***** ***** ****
Şükranla Sadık üniversite son sınıfta iken o yılın Mayıs ayında bir mesirelik yerde oturmuş konuşuyorlardı.
Şükran:
- Okulun da bitmesine az kaldı bakalım bizi gelecekte neler bekliyor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hem dersler hem de KPSS’ ye çalışmak bu yıl beni zorladı. Bir an önce mesleğime kavuşmak istiyorum.
Sadık:
- Şükrancığım biliyorsun ben de aynı durumdayım. Belki de bu buluşmamız
ya son buluşmamız veya yeni bir başlangıcın buluşması olacak.
- Ne demek istedin anlamadım?
- Söylemekte zorlanıyorum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
ancak birbirimizi bunca tanıdıktan sonra benim de ciddi bir ilişki
amaçladığımı tahmin etmiş olabileceğini düşünüyorum. Bugün benim doğum
günüm. Bu buluşmamızın hayatımda ikinci doğum günü olmasını umarak
Şükran sana teklifim şu[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] benimle evlenir misin?
Şükran hem şaşırmış[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hem de büyük bir sevinçle yerinden fırlayarak Sadık a sarılarak:
-Hayatım bunca zamandır bu teklifini bekliyordum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
böyle anlamlı günde bu teklifin çok daha anlamlı oldu. İnşallah
evlendikten sonraki yıldönümlerimizde hem evlilik hem de doğum günü
kutlarız.
İkisi de çok sevinçliydi bir kez daha sarılarak ayrılarak yerlerine
oturmuş ve geleceklerini konuşmaya dalmışlardı. Çevredekilerin meraklı
bakışların farkında bile değillerdi. Güneş ışıl ışıl[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kuşlar cıvıl cıvıl[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
çiçekler ve ağaçlar ayrı bir koku ve güzellik yayarken kendileri adeta
cenneti yaşıyorlardı. Mutlu bir gelecek hayali görüyorlardı. Öyle ya
üniversite okumuş[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
öğretmenliğe adım atma noktasına gelmiş iki aydın kişi idealist
öğrenciler yetiştirebilirdi. Dünyalar onların olmuştu sanki. Artık o an
güneş daha sevecen[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] daha sıcak ısıtıyor. Kuşlar zevkten ve neşeden daha bir güzel şakıyor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] arılar farklı vızıldıyor çiçekler ve ağaçlar daha da güzel olacaktı. İnançları bu konuda tamdı.

***** ***** *****

Evet[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
bunları hayal etti Şükran. Ancak şu an evliliklerinin 5. yılında
tartışmışlar ve şiddet görmüştü. Güneş sanki ışıklarını yakmak için
salıyor gibiydi. Her taraf toz[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] duman ve kasvetliydi. O[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] güzel sözler ve yaşantılar geride kalmıştı. Artık kendisin yaşamın kıyısında hissediyordu. Aşağıda birçok insan toplanmış polis[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ambulans arabaları gelmiş[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
ellerinde fotoğraf makineleriyle gazeteciler görünüyordu. Bu insanlar
ne diye bakıyordu ki ona? Onları ne ilgilendirirdi kendi hayatı değil
miydi? Artık hiç mi hiç[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hiçbir şeye karşı sorumluluk hissetmiyordu. Ama o da ne! İçinden o güzel yüzlü[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] dünyanın en güzel çocuğu[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kızı İlknur’un görüntüsü gözünde şekilleniyor ve şakıyarak “gitme anne[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] gitme anne beni nasıl bırakırsın” diyordu. Şükran[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] “ yavrum benim[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
seni bırakmak istemiyorum. Ancak baban bana bunu yapmamalıydı. Cezasını
çekmeli.” Kızı ise vicdanının sesi haline gelmişti. “Anne hayat bitmedi
isteyerek sahip olmadığın bu hayata[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] isteyerek son veremezsin! Bir kızgınlıkla hayatla bağın olan bana[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] öğrencilerine[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] güneşe[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ağaçlara[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] çiçeklere[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] arılara[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kuşlara ceza veremezsin. Hayatında olan her şeyin sende hakkı var. Bu güzellikleri solduramazsın buna hakkın yok.”
Şükran; kendi kendine sayıklıyordu. “Allah[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Allah şunun söylediklerine de bak. Neler de diyor.” Aslında vicdanı
kızı şekline bürünmüş haykırıyordu. İntihar etmemek için bahane
arıyordu. Ancak eşine de çok kızgındı. Nasıl yapardı bunu? Okumuş iki
insan. İnsanlar şimdi onlara ne derdi? Gözündeki bu morluğu nasıl izah
ederdi? “Meğersem ne ayıymış da haberim yokmuş.” . Diğer yandan içinden
başka bir ses ; “Hayır eşim aslında bir karıncayı bile incitmez[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
5 yıldır çok güzel bir yaşantımız vardı”. Ne olduysa bugün olmuştu.
Akşam hem Sadık’ın doğum günü hem de evliliklerinin 5. yılını
kutlayacaklardı. O gün cumartesi günü tatildi ve bu özel anlamı dışında
bir işleri yoktu. Kahvaltı esnasında Sadık;
—Şükran annem memlekette yalnız kalıyor. Biraz da bizde kalsın hem de İlknur’a da bakar[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] annemi zorla ikna ettim[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] sana söylemedim bu gün gelecek[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] akşam mutlu gecemize o da katılacak.”
Şükran şaşırdı[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kendisine danışılmadan eşi bir karar vermişti.
— İyi de bana bir sorsaydın ya biz evde neyiz
Sadık bozulmuştu.
— Hayatım[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ani karar verdim. Ne yani şimdi geri dön mü diyeyim.
— Ne dersen de[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] en fazla üç gün kalır gider. Bana danışmazsan adam yerine koymazsan sonucuna katlanırsın.
— Hayatım anlıyorum da. Aniden karar verdim. Olur[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] mu öyle şey?
— Aniymiş bu kaçıncı ani karar ? misafir çağırırsın ani olur. Ev için taksite girersin ani olur. Çocuğu kreşe verirsin[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ani olur. Bu kaçıncı ani karar verilen?
— Ya haklısın da bizim kötülüğümüze mi karar veriyorum.
— Ne olursa olsun bana danışmadan çok karalar alıyorsun. Artık buna dur demenin zamanı geldi.
— Yok ya[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ben anneme şimdi geldin hadi tekrar git diyemem
— Ben anlamam[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ben hiç ilgilenmem ya da ben söylerim.
— Ne diyorsun sen[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
dediklerini kulakların duyuyor mu? İnsanı çileden çıkarma ne yani evin
erkeği olarak hiç mi karar veremeyeceğim. Ev benim ev buradan annem
çıkmaz hiçbir kuvvet de çıkaramaz. Bunu o boş kafana sok.
— Bak[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bak[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bak! Beyefendi hakaretlere de başladı. Ne bu maçoluk? Beyefendiliğin arkasında meğerse maçoluk yatıyormuş
— Bak kafamı sabah sabah.
— Bozarsam ne olur?

Sadık’ın artık gözleri görmez olmuş[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] öfkeden deliye dönmüştü. Karşısında eşi kendisine kafa tutuyordu. Olacak şey miydi? Şuna haddini bildirmeliydi.
— Bana bak kapat çeneni[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] yoksa ben kapatmasını bilirim!
—Yapma ya! Nasıl kapatacaksın bakalım?
—Böyle işte! Diyerek bir tokat attı Sadık[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] Şükrana.
O anda ikisinin de dünyalarında şimşekler çakmış[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
sanki ikisinin de ruh dünyaları cayır cayır alev almış yanıyordu. Ani
öfke ile hiç istenmeyen sonuca ulaşmışlardı. Şükran ağlayarak yatak
odasına gitti. Kızları İlknur mutfakta ağlıyor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] Sadık ne yapacağını bilmiyordu. Ne yapmıştı kendisini tanımıyordu. Bir yandan da içinden bir ses “ Hayır[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hayır hak etti[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
sana nasıl kafa tutar. Kim oluyor o ? Gücün kimde olduğunu öğrenmeli”.
Diğer yandan bir ses de : “ Bu sen olamazsın. Hakikaten maço oldun.
Öfkene hâkim olmalıydın. Böyle olmamalıydı[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hadi git özür dile. Yara büyümemeli” ancak içindeki öfke dinmemişti. Kızını susturmaya çalışıyor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bir yandan da düşünüyordu.” Hayır[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] biraz zamana yaymalı. Biraz beklesin[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] evet hatalıyım ama bana öyle davranmamalı[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bana da hak vermeli[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] biraz sonra bakarım.”
Daha sonra kızıyla salona geçti[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
zaman geçsin diye televizyonu açtı. Gelişigüzel çizgi film açtı kızının
ilgisini çeksin diye. Aynı zamanda çizgi filmle ilgilenmeden
düşünüyordu. Bu esnada Şükran sinirle dışarı çıkmıştı. Bir kaç saat
dolaşmış ve bulunduğu yere gelmişti. Bu kendisine yapılmamalıydı ve eşi
cezasını çekmeliydi. Ancak bu ceza mıydı ve kime[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ne için? Sağlıklı düşünemiyordu o esnada yanına bir doktorla polisin yaklaştığını gördü.

Polis:
— Hanımefendi[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kendinize gelin lütfen[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] çözülmeyecek sorun yok. Biz yardımcı olmaya geldik.
Beyaz önlüklü doktor:
— Hanımefendi isminiz nedir? Derdinizi bizimle paylaşmak ister misin?
Şükran panikle;
— Gelmeyin[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] yoksa atlarım. Sizinle hiç bir şey paylaşmak istemiyorum.
Doktor ve polis birkaç metre kala yere çömeldiler.
— Evet yaklaşmıyoruz. Bize kendini anlat adın ne?
— Şükran ATİK[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] Sadık ATİK’ in eşiyim. Kayalık İlköğretimde öğretmenim. Polis not aldı ve birisiyle telefonla görüştü.
Doktor:
— Anlat ne oldu?
Şükran zorla da olsa konuşmaya başladı. Öldükten sonra Sadık’ın neler
yaptığını onlar da bilmeliydi. Başkalarına bu yapılmasın diye. Olanları
anlatmaya başladı. Ara sıra aşağıya toplananlara da bakıyordu. Aniden
karabalığın içinden bir çocuk dikkatini çekti. Bu sınıfından öğrenci
Musaydı. Hay Allah! Ne işi vardı burada. Feryat ettiğini ağlamakta
olduğunu fark etti
— Zavallı yavrucak keşke gitse[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] onun önünde olmaz.
Doktor onun sayıkladığını fark etti. Musa polislerle konuşuyordu. Bir polis Musayla binaya girdi. Şükran panikledi.
— Hayır[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hayır o gelmemeli!
Doktor:
— Kim[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kim gelmemeli?
— Musa[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] benim öğrencim o gelmesin
— Neden[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bak o da onun gibiler de senin hata yapmanı istemiyor. Gel vazgeç[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] sorununu çözelim. İnanıyorum eşin de pişmandır.
— Olsun pişmanlık fayda etmez[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bunu yapmamalıydı.
— Evet[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
yapmamalıydı. Hukuki yollar var. Ancak bu böyle olmamalı. Yaşamındaki
tanıdığın tanımadığın her şey sana ve sen de onlarla ilgilisin. Sakin ol[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] rahat düşün. Çocuğunu[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] mutlu anılarını[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] öğrencilerini[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] yaşamı düşün dedi. O esnada Musa gelmişti. Musa ağlayarak feryat ediyordu.
— Öğretmenim gitme[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ne olur gitme!
Şükranın içi parçalanıyordu. Evet[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] gitmemeliydi ama yapılanı sineye çekemiyordu. O esnada eşi Sadık da gelmişti. O da ağlıyor ve zor konuşuyordu.
— Şükran elim kırılsaydı da böyle bir şey yapmasaydım. İnan isteyerek
olmadı. Öfkeme hâkim olamadım. Sakın delilik yapma. Sen gidersen ben de
peşinden gelirim[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hem de İlknur’la.
O esnada İlknur da diğer bir polisin kucağında gelmişti.
Sadık:
— Ne olur affet beni. Hiç yapmadığım yapamayacağım hareketti. Mutlu günler hatırına kendine gel. Eşeklik yaptım[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bu eşeği affet. Söz evimiz için[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hayatımız için hep birlikte karar vereceğiz.
O esnada kayınvalidesi de gelmişti. O da ağlayarak
— Kızım Sadık anlattı. 3 gün kalır giderim[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kendine gel kızım.
Şükran gitmekle[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kalmak arasında ikilem yaşıyordu. Evet[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] eşi hatasını anlamıştı. Keşke ikisi de daha sakin karar verselerdi. Bir anda ikisinin de tansiyonu yükselmişti. Evet[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Sadık hiç fiziksel şiddet gösterecek insan değildi. Kendi ailesini
anlatmıştı. Anne babası mutlu çiftlerdi. Babası annesiyle tartıştığında
en fazla babası küser giderdi sonra eve gelirdi. Ya annesi ya da babası
özür diler yaşamaya devam ederlerdi. Kendi ailesi de aynıydı. Şimdi
kendilerine ne olmuştu da bu noktaya gelmişti. Yoksa inatçı iki keçi
misali inatları mı tokuşmuştu. Keşke sakince konuşabilselerdi.
Şükran kayınvalidesine doğru hamle yaparak:
— Olur mu anneciğim istediğin kadar kalabilirsin. Koşar adım yaklaşarak kayınvalidesine sarıldı. Bu esnada kocası Sadık[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
öğrencisi Musa da Şükrana sarıldılar. Polis binanın boşluk yönüne doğru
geçerek tekrar hamle yaparsa önüne geçmeyi tasarladı. Bu sarılmada
herkes ağlıyor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
karı koca pişmanlıklarını ifade ediyordu. Yavaş yavaş aşağı indiler.
Halk alkışlıyordu. Polis arabasına binerek ilerlerken Şükran çevrenin
ve yaşamın farkına varıyor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] daha sıcak ve sevecen renklere büründüğünü hissediyordu. Yaşamak[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] pişmanlık[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] sevgi[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] aile çok güzeldi.