Peygamber Efendimiz hep doğruluk tavsiye etmişti

O hep doğru olarak yaşadığı gibi ümmetine de daima doğruluğu tavsiye etmiştir.

Evet, O hep ok gibi doğru yaşamış, doğruluğu tavsiye buyurmuş ve o
kendine has doğrulukla âdeta imkân-vücub arası bir noktaya ulaşmıştı.
Öyle bir noktaya ki, onun ötesinde sadece ve sadece Allah sıdkı vardır.
Elbette O, her hususta bir beşerdi. Fakat doğruluk O'nu işte böyle bir
seviyeye yükseltmişti. O, bize de aynı tavsiyede bulunmakta ve: "Doğru
söylemeye söz verin, hayatınıza yalan karıştırmayın, ben de size
Cennet'i söz vereyim." demektedir.
Kırk yaşına kadar O'nun hilâf-ı vaki bir söz söylediğini veya sözünde
durmadığını bir kimse ne görmüş ne de duymuştu. Daha sonra sahabe olma
şerefine eren bir zat diyor ki: "Cahiliye devrinde Allah Resûlü'yle bir
yerde buluşmak üzere anlaşmıştık. Ben verdiğim sözü unuttum. Üç gün
sonra hatırladığımda koşarak anlaştığım yere gittim.. baktım ki Allah
Resûlü orada bekliyor. Bana ne kızdı ne de darıldı. Sadece: "Ey genç!
Bana meşakkat verdin. Üç gündür seni burada bekliyorum." dedi.
İşte, -o güne göre- Efendi-
miz'in (sas) en azılı düşmanı Ebû Süfyan'ın, O'nun doğruluğunu tasdiki:
Allah Resûlü etraftaki hükümdarlara nâmeler gönderiyordu. Bu
mektuplardan birini de, Roma imparatoru Hirakl'e (Hiraklius)
göndermişti. Hirakl, mektubu baştan sona okudu. O sırada Şam bölgesinde
bulunan Ebû Süfyan'ı çağırttı ve aralarında şu şekilde bir muhavere
cereyan etti:



- O'na daha ziyade ittiba edenler kimlerdir, zenginler mi fakirler mi?
- Fakirler.
- Hiç O'na inananlardan dönenler oldu mu?
- Şimdiye kadar hayır.
- Artıyorlar mı, eksiliyorlar mı?
- Her geçen gün biraz daha artıp çoğalıyorlar.
- Hayatında hiç yalan söylediğini duydunuz mu?
- Hayır, O'nu hiçbirimiz yalan söylerken duymadık.



Ve işte mektubun tesirinden sonra, henüz Müslümanların en amansız
düşmanı olan Ebû Süfyan'dan aldığı bu cevaplarla çarpılan Hirakl,
kendini tutamayarak şöyle dedi:
- Bir insanın bunca zaman, insanlara yalan söylemekten kaçınıp da Allah'a karşı yalan söylemesi düşünülemez.
Sadece mevzumuzla alâkalı yönünü aktarmak için çok kısa temas ettiğimiz
bu hâdisede, Allah Resûlü'nün doğruluğuna iki delil vardır. Birincisi,
Bizans İmparatoru Hirakl'dir ki, yukarıda kaydettiğimiz sözü
söylemiştir. İkincisi ise, o gün için henüz İslâm'la şereflenmemiş Ebû
Süfyan'ın verdiği cevaptır ki, Allah Resûlü'nün doğruluğunu kabullenip
tasdik etmiştir.

Zaman -kürsü