Allah şeytana neden fırsat veriyor ?

Şeytanlar
şerli ve zararlı varlıklardır. Üstelik şerleri ve zararları
kendileriyle sınırlı kalmıyor. İnsana musallat oluyorlar, aldatıyorlar,
yoldan çıkarmaya çalışıyorlar. Neden?


Mehmet Paksu'nun yazısı

Yazarımız
Mehmet Paksu; Sorularınızı yanıtlıyor ve sorunlarınıza çözüm üretiyor.

Önemli
bir soru:

Şeytanlar şerli
ve zararlı varlıklardır. Üstelik şerleri ve zararları kendileriyle
sınırlı kalmıyor. İnsana musallat oluyorlar, aldatıyorlar, yoldan
çıkarmaya çalışıyorlar.
Ayrıca
milyonlarca insanın inançsız olarak yaşamasına sebep oluyorlar. "Hüküm
çoğunluğa göre verilir" kuralınca çoğunluk ondan zarar görse, şerrin
yaratılması şer olur.
Buna göre,
"Peygamberlerin gönderilmesi bile rahmet değil" denebilir? Çünkü
insanlar, peygamberleri reddettikleri veya dinleme*dikleri zaman küfre
ve günaha giriyorlar. Böyle bir hale Cenab-ı Hak neden müsaade ediyor?


Bu uzunca sorunun
cevabı için önce şu noktayı belirtelim:
Birincisi:
Şeytanın varlığı bütünüyle şer değildir. Bütünüyle çirkin ve zararlı
değildir. Çünkü şeytanın varlığında, ilk bakışta, her ne kadar bir
miktar şer bulunsa da neticeye baktığımızda pek çok hayırlı sonuçlar
görürüz.

Bu mesele şöyle
bir misalle açılabilir:

Meyveli bir ağacı
yetiştirmek için toprağa bir çekirdek atarsınız. O çekirdeğin ağaç olup
meyveye durması için ne kadar bir zaman geçmesi gerekir? Çekirdekle
meyve arasında ne kadar uzun mesafe vardır.
Çekirdek
patlaya*cak, yavaş yavaş filizlenecek, küçük bir fidan olacak, sonra
aşı yapılacak; yaprak çıkacak, çiçek açacak, meyveye du*racak, meyvesi
olgunlaşacak ve koparılıp istifade edilir bir hal alacaktır.


Görüldüğü gibi,
bir çekirdek nerede, bir ağaç nerede? Bir çekirdeğin ağaç olabilmesi
için, düzenli olarak bakımının yapılması gerekir.

***

Meselâ, verimli
bir toprağa dikilmesi, belli aralıklarla sulanması, gübresinin
verilmesi, sü*rülmesi, ilâçlanması vesaire bir hayli işlemden geçmesi
icap eder. Demek ki, çekirdekteki özelliklerin ağaç haline gelebilmesi
için çok ciddî bir emek vermek gerekiyor.
İşte insan da
böyledir. İnsanın mahiyet ve kabiliyetleri bir çekirdek gibidir.
İnsanın mükemmel bir hale gelmesi için zerreden güneşlere kadar uzun
mesafe vardır.
Öyle ise insan
kabiliyetlerini ne kadar geliştirirse, o kadar mükemmel bir insan olur.
Ancak insandaki bu kabiliyetlerin gelişmesi ve işlenmesi için mutlaka
bir şeylerin yapılması gerekir.
Bunun yolu da
ciddî bir gayret ve mücadeleden ge*çer. Bu mücadelenin gerçekleşmesi
için bazı engellerin, zor*lukların ve düşmanların bulunması gerekir. O
düşmanlar mağlup edildiği, o zararlar defedildiği, o engeller aşıldığı
zaman mesafe alınır, ilerlenir.

***


İşte bu engel ve
düşmanlar, şeytanlar ve zararlı unsur*lardır. Şeytanlar, yapılması
düşünülen olumlu, güzel, fay*dalı, iyi, hayırlı, sevaplı bütün işlerin
ve amellerin karşı*sındadır. Her vesile ile insanı bunlardan alıkoymaya
çalı*şır, yapılmaması için en olmadık engelleri çıkarırlar.

Oysa insanın
manevi değeri Allah'a yaklaştıkça artar; kabiliyetleri, kulluk şuurunu
idrak ettikçe gelişir; manevi derecesi, şey*tanı tersledikçe yükselir;
makamı, şeytanla arayı açtıkça yücelir. Aksi takdirde insanların makamı
melekler gibi sabit kalırdı; başta peygamberler ve veliler olmak üzere
mil*yonlarca insan mükemmel olmazdı.

Soru ve
sorunlarınız için; [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] adresine mail
gönderebilirsiniz....

Bugün