Ben
seni kocaman bir yürekle sevdim...
Gözlerim değil,yüreğimdi seni gören...
Sen damarlarımdaki kana karışıp geldin oturdun yüreğime...
Bir başka yerde olamazdın zaten...
Sen,benim en değerli yerim de, yüreğimde olmalıydın, orada
Kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar kabullendi
Seni.
Herhangi bir konuk değildin artık.
Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, nede uğurlama...
O yüreğin gerçek sahibiydin...
Şimdi sonbahar,kışa giriyoruz ya...
Ben dört mevsim baharı yaşadım sende...
Çiçiek çiçek açtın yüreğimde...
Gökkuşaği zayıf kaldı renklerin karşısında...
Taze bir yaprak gibi yeşildin...
Acelyayadın pembeliğinle...
Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün...
Kırmızıydın bir ateş gibi..
Ve maviydin...
En çok bu renkle anlamı sevdim seni..
Denize tutkundum,denizi sensiz,seni de denizsiz düşünemedim...
Seni severken dünyayıda sevdim ben,insanlarıda...
Herşeye rağmen sevdim seni..
Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu..
Koca bir kente,koca bir ülkeye kafa tutabilirdim...
Sen elimden tuttuğunda,patlamaya hazır bir volkan gibi hisseerdim
Kendimi..
Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan herşeyi yok
Edebilirdim...
Sana ulaşmamı engelleyecek herşeyi eritirdim,kül ederdim..
Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm...
Ve o göle birtek sen girebilirdin...
Sevdim ve hayrandımda..
Seni ve o doyumsuz sevdanı,uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım
Çoğu zaman...
Sığmadın cümlelere ve hiç bir cümle seni tarif edecek kadar derin
Olmadı..
Seni severken yorulmadım...
Çünkü sen yaşam kaynağımdın..
Hergün yenilendim,seninle çoğaldım,büyüdüm...
Eksik kalan neyim varsa tamamladın...
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğim ta kendisiydin....
Sevdim işte ötesi yok... (ALINTIDIR)
Konu: mehmet çoşkundeniz 
