Kendime itiraf edemediğimi,
sana yakıştırırken senden gizli,
yahut
gizsiz,
aklımdan uydurduğum
yanlış şifrelere gömerken kötü
niyetlerimi,
kendimi sende göremediğime
sevinsem mi üzülsem mi
bilmezken;
sen bana aşıksın aslında,
ben kendimi kandırıyorum...
Sustum
bugün yine,
bağırmak için kurmuşken saatimi üstelik...
Kaç
resimli paklar bilmeden,
yine erteliyorum
bu yersiz(!) tripleri...
Kriz
geçiriyor cümleler kendi kendine,
susmak erdemdir diyorlar ya,
yalan!
Susmak
aptallık sahsen...
Bu da geçer... Neler neler geçmedi ki...
Kırıldım
ben... Kelimelere dökemesem de, hiç haberin olmayacaksa da...
Bir
paket sigara ve bir kaç şişe bira.. En azından sabaha kadar avutur
beni...
Ya sabah?...
Onu da başka sefer yazarım...
İyi
geceler...
Okuyanlara ve sebep olanlara...