“Çalınan her kapı hemen açılsaydı, ümidin, sabrın ve isteğin derecesi
anlaşılmazdı. Bir kelebek avcısı bile çalıların yırttığı ayaklarla
koşmak zorundaysa, hayatın anlamını eliyle koymuş gibi bulmak kimin
harcı”
Telefonuma mesaj olarak gelen yukarıdaki cümleyi kim söylemiş, kime
söylemiş, ne için söylemiş, hangi makamda söylemiş bilmiyorum ama
yaşadığım “an”a uygundu, adeta uykumdan uyandırdı… Açıkçası kimin
gönderdiğimi de bilmiyorum, bildiğim hayatın anlamı dair söylenmiş çok
bilgece bir söz olduğu… Güzel söz, gerçeğin gerdanlığı gibi asılı durdu
şuurumda…
Şükür edebilmek başarısızlıklarından, onlardan ciddi dersler çıkartmayı
gerektiriyor…
Sıradanlıktan sıyrılmak, farklı düşünebilmek, bayağı bakışları bırakıp
kimsenin görmediğini görebilmek; arayış ve gayretlerini bıkmadan
sürdürebilenlerin harcı olmalı… Bulmak gibi derdi olmayanların maddesel
anlamda çok şeyleri olsa da hiçbir şeyleri yoktur gerçekte… Oyunlarla
oynaşmakla kendileri avutur ve kandırırlar sadece, sadeliğin gücünden ve
güzelliğinden habersiz…
Her şeyden haberdar olmak isterken kendilerinden habersizlerin, hayatın
hayrını yakalamayı, kelebek kanatlarla yıldızlara çıkmayı bilebilirler
mi? Dert dikenlerinden dersler çıkarmayı bilmeyenler, kapı kapı dolaşıp
gerçeği aramayı kendine dert edinmeyenler, hangi hayat standardında,
nerede yaşıyor olsalar da boşluğun derin dibinde dipdiri uyuyorlardır…
Uyumakla büyümez hayatın hakikati, hakikatin hayatı… Aramak, aramak, bir
dahi aramak, bulduğunla yetinmeyerek daha fazlasını istemekle gelir,
gerçeğin gerçeği…
Çöllerde yalnızlıkta yanmayı, kutuplarda üşümeyi üşenmemeyi düşünlerin
ayağına gelir gerçek ve çat kapı çalar “ben geldim” Her kapıyı çalmak ve
sonrasında kendi kapısını açık yüreklilikle açabilenlere şans diye
gelir, gerçek…
Serap peşinde değil, sabır adımlarla ümidin arkasından koşanlara
kucağını alır, şefkatli hayat…
Kapılar açılmıyorsa daha çalacak çok kapı, sabır merdivenlerinden
çıkılacak çok basamak, ümidin renklerinden devşirilecek çok ışık vardır…
Varlığın hayat sırrını yakalamak çok kolay olsaydı, bunca arayış sürüp
gider miydi böyle?
Bir o kadar da kolaydır onu yakalamak, kelebeği yakalamak için çalılarda
yırtılmayı göze almak kadar kolay… Kozadan kelebeğe giden yol
izlendiğinde çok daha kolay olacaktır, yıldızlara kanatlanmak…
Kapılar açılmak içindir, açılmayacak olsaydı duvar olurdu; duvar dibinde
uyuya duranlar ne hayattan haberdardır, ne de hayatın gerçeğinden.
Kapıları ümit ve sabırla aşındıranlara bir gün “gerçek” açılacaktır,
bunda olmasa da diğerinde…
Hüseyin Eren
Konu: ~~Gerçeğe açılmak~~ 
