Dünyanın
her yerinde ders sıralarının, duvarların, bankların, ağaçların üstüne
milyonlarca kalp işareti kazındı. Hepsinin içinden iki ucunda iki baş
harf olan bir ok geçiyor. Aslında insanoğlu, tam 12 bin yıldır aşık olup
sağa sola kalp resimleri çizip duruyor. İlk kez Güney Fransa’da mağara
duvarlarına çizilen kalp resmi, günümüzde de ‘en temiz duyguları’ ifade
etmeye devam ediyor. Kalp sembolünün ayrılmaz parçası olan ok da
Ortaçağ’da ortaya çıkmış.
Kalp Sağlığı
Vakfı Başkanı olan Prof. Dr. Tayyar Sarıoğlu’nun (52) yaptığı
araştırmaya göre, kalp resmi, hemen her çağda ve dünyanın her yerinde
aşkın sembolü. Aşkını duvarlara kazıyan ilk romantikler, Fransa’nın
güneyinde yaşamış olan Cro-Magnonlar. Son buzul çağından önce (M.Ö.
10000-8000) yaşamış olan ve avcılıkla geçinen bu mağara adamları,
kalbin, hayatın ve canlılığın devamını sağlayan en önemli organ olduğunu
keşfettiler. Cro-Magnonlardan kalan mağara resimlerinde günümüzdekine
çok benzer kalp figürleri görülüyor.
En eski
bulgulardan biri de Kuzey Afrika’da M.Ö. 700′de kurulan Cyrene şehir
devletinin hikayesinde saklı. Günümüzde Libya sınırları içinde kalan
Cyrene, burada yetişen çok değerli ‘Silphium’ bitkisi sebebiyle o
dönemin en önemli ticaret merkezi haline gelmişti. Çünkü Silphium,
erkekler için çok güçlü bir afrodizyak etki gösterirken, kadınlar doğum
kontrolü için kullanıyordu. Silphium bitkisi o kadar değerliydi ki,
Cyrene paraları üzerinde resmedilmişti. Bu bir kalp şekliydi ve kalp ile
sevgi arasındaki ilişkinin en önemli örneğini oluşturdu.
Eski Mısır’da
(M.Ö. 2500-1000) kalp, ruhun ve vicdanın merkezi olarak kabul edildi.
Ölümden sonra bütün organlar vücuttan çıkarılırken, sadece kalp yerinde
bırakıldı. Çünkü ölümden sonra kalbin, adalet tanrısı Maat’ın huzurunda
hesap verdiğine inanılıyordu. Eski Yunanlılar (M.Ö. 700-200) ruhun
kalbin içinde yerleştiğine inanıyordu. Kalbin kan pompalama fonksiyonun
farkında olan Hipokrat ve Aristo, kalbin aynı zamanda duygu ve düşünce
yeteneklerinin de merkezi olduğunu düşünüyordu. Şarap ve zevk tanrısı
Dionisos’un başında yapraklardan oluşan kalp şeklinde bir çelenkle
tasvir edildiği bir anfora (M.Ö. 500), Yunanlılar’ın kalp, zevk ve
mutluluk arasında kurdukları ilişkiyi ortaya koyuyor.
Bugün
bildiğimiz simetrik kalp sembolü ise Ortaçağ’da popüler olmaya başladı.
13. yüzyılda, kadınların güven ve inancını kazanmış İsveç Kralı Magnus
Ladulas’ın kolunun üzerinde bir kalp işareti yer alırdı. 1400′lerden
kalma ‘Kalbin Sunuluşu’ isimli Fransız duvar halısında, erkeklerin, aşık
oldukları kadınlara bağlılıkları kalplerini sunarken tasvir edildi.
Yine o dönemden beri kullanılan iskambil kartlarında kırmızı kalp en
değerli kağıt grubu oldu.
Konu: 12 bin yıldır kalp sembolü çiziliyor 
